Pojęcie uważności nie jest skojarzone z usługami prawniczymi – jest to w ogólności pojęcie związane z buddyzmem co oznacza, że w obecnym znaczeniu istnieje w języku od stosunkowo niedawna. To pozwala na nadawanie temu pojęciu własnego znaczenia, choć, rzecz jasna, związanego z jego oryginalnym buddyjskim przesłaniem.
Uważność oznacza skoncentrowanie uwagi na teraźniejsze odbieranych bodźcach. Jest to skupienie na tym, co dzieje się w tej chwili, bez odwracania uwagi do przeszłości, uprzedzeń i obaw związanych z tym, co stać się może.
W praktyce prawniczej uważność oznacza skupienie w indywidualny, dedykowany sposób na tej sprawie, którą aktualnie się zajmujemy i którą powierza nam klient. Oznacza również zajmowanie się tą sprawą w sposób odrzucający obawę związaną z własnym postrzeganiem i własną rolą w tej sprawie – oznacza skupienie na sprawie. Nie oznacza rzecz jasna – zaniechania kalkulowania przyszłości, ale nie z powodu obawy tylko z powodu zrozumiałego przewidywania zdarzeń oraz działań innych osób zainteresowanych sprawa naszego klienta.
Uważność dla prawnika to przede wszystkim głębokie zrozumienie rzeczywistych oczekiwań klienta i odrzucenie szkodliwej troski o własną rolę w prowadzonej sprawie.